De volgende ochtend krijgen wij een traditioneel Chinees ontbijt dat in de verste verte niet lijkt op het ontbijt dat wij gewend zijn. Het bestaat uit ingenieus vervaardigde spaghetti-achtige noedels in een stevige bouillon, een uiterst interessante ervaring. Vandaag hopen wij op een ontmoeting met onze geiten en met die gedachte stappen we in onze all-terrain jeeps.
We rijden over verlaten autosnelwegen, om ergens in niemandsland ’links’ af te slaan. In eerste instantie rijden we over met zand bedekte geasfalteerde B-wegen, waarna het plotseling offroad gaat en we onze weg vervolgen over niets anders dan een bandenspoor.
Gelukkig zijn onze chauffeurs heel deskundig en kunnen ze zich goed oriënteren, wat zeker niet gemakkelijk is gezien het vele zand, het eentonige landschap met rudimentaire lage begroeiing en het ontbreken van elke vorm van bewegwijzering. Onze fotograaf Wei Wang zit achterin de auto in de open laadruimte om beelden te kunnen schieten. En dan zien we ze plotseling: de eerste kasjmiergeiten!
We stoppen natuurlijk om foto’s te kunnen maken van de mooie dieren, maar ze zijn behoorlijk schuw en lopen steeds weer weg. We zijn er niet helemaal zeker van of ze ons misschien staan uit te lachen… Omdat we een strakke planning hebben stappen we weer in en rijden verder tot we na een schijnbare eeuwigheid de eerste boerderij tegenkomen. Eindelijk zien we weer mensen, maar geiten zijn helaas nergens te bekennen!
We ontmoeten een boer die ons vergezelt naar de dichtstbijzijnde boerderij, maar ook daar worden we teleurgesteld: geiten zijn er niet en worden die dag ook niet terug verwacht. Mijn waarschijnlijk typisch Duitse planning is dus niet te handhaven, maar daarop had mijn begeleider Li me al voorbereid. Hij kent het leven van de kasjmierboeren beter dan ik.
Terug in onze jeeps rijden we verder, in de hoop onze geiten te zien. Het is intussen al laat in de middag en enigszins ongerust blijf ik vragen wanneer we nu geiten te zien krijgen. Het antwoord dat ik krijg is nogal ontwijkend.
In plaats daarvan krijg ik van de boer meer te horen over zijn kudde en de leefomstandigheden. Zijn kudde telt ongeveer 200 dieren, wat overeenkomt met een kudde van gemiddeld formaat. De vele boerderijen die zich in de Alashan bezighouden met het fokken van kasjmiergeiten liggen ver uit elkaar. Omdat kasjmiergeiten alles opeten, maar dan ook echt alles behalve de wortels, heeft de regering van China besloten dat er per dier een bepaald oppervlak beschikbaar moet zijn.
Op deze manier moet overbegrazing van de steppe voorkomen worden. Voor de boer die ons begeleidt betekent dit dat zijn kudde zich over een gigantisch, onoverzichtelijk, want heuvelachtig gebied verspreidt. Vandaar dat het vrij zinloos is om op zoek te gaan naar de geiten.
Mijn geduld wordt dus nog langer op de proef gesteld. Ik merk weer dat hier een heel ander begrip van tijd heerst.
Dan verschijnt eindelijk in de verte de bok die de kudde aanvoert: de geiten komen eraan. Kalm en zonder angst begroet de kudde ons en verrast constateren we dat er een schaap in de kudde opgenomen is. Het is een mooi gezicht en de tijd lijkt even stil te staan door de volledige rust die de kudde uitstraalt.
Hoe wordt het kasjmier voor PETER HAHN gewonnen?
Voor kasjmierboeren in het noordwesten van China begint de maand mei met de intensieve kasjmieroogst. In principe kan de fijne ondervacht van de kasjmiergeiten op twee manieren gewonnen worden: door het uit te kammen met een speciale kam of door het te scheren. Beide opties hebben zowel voor- als nadelen. Tot nu toe kozen we voor het uitkammen van de wol, omdat zo een langere vezellengte (kenmerkend voor de exclusieve kwaliteit) gerealiseerd kan worden. We gaan voor het winnen van het kasjmier echter overschakelen op het scheren van de dieren, omdat het uitkammen soms pijnlijk kan zijn voor de geiten. De daaropvolgende sorteer- & reinigingsprocessen zijn weliswaar bewerkelijker, maar de kwaliteit van het premium-kasjmier heeft er niet merkbaar onder te lijden.
Nauwkeurige voorschriften van ’The Good Cashmere Standard’ verplichten onze kasjmierboeren om de dieren bij het scheren zo voorzichtig mogelijk te behandelen. Geiten worden bovendien pas geschoren, als ze op natuurlijke wijze gaan verharen. Ook zonder hun vacht vinden de geiten dan in de stallen genoeg beschutting tegen zonlicht en andere weersomstandigheden.
Omdat het intussen avond is geworden, beginnen we aan onze terugweg. Dankbaar voor het interessante inkijkje in de winning van kasjmier nemen we afscheid. Nu u weet hoe de exclusieve wol wordt gewonnen, wil ik u in onze volgende bijdrage graag vertellen volgens welke strenge criteria wij ons kasjmier beoordelen en hoe het in prachtige kleuren wordt geverfd.
